Dobro, stići ćemo i do Batman Adventures, ima vremena
Mislim, ja se za sada bavim starijim stvarima, devedesete ćemo tek da izučavamo
Totlebena zaista i ne znam po imenu. Hvala na sketanju pažnje na njega.
A ja ću sad za dobro jutro da pokušam da delimično ispravim nepravdu sadržanu u činjenici da na ovom topiku imamo premalo (a zamalo i nimalo) japanskih naslovnih strana. Ono jeste da se japanski strip uglavnom fokusira na magazinsko publikovanje i da naslovne strane kolekcija dolaze kao praktično naknadna pamet i sve to, ali nije da nema šta da se probere. Pa sam, evo, ja malo probrao za danas.
Počinjemo mangom Beck, a koja je, tipično za Japan i njegovu razliku u odnosu na SAD ali i donekle Evropu, usredsređena na nešto izvan uobičajene akcija-triler-fantazija-horor žanrovske međe. Beck je, naime, rokenrol manga koja prati put malog benda od skromnih početaka do slave. Takahiro Sakuishi, poznatiji kao Harold Sakuishi je ovo završio pre deset godina a danas radi interesantni serijal Seven Shakespeares. Njegov crtež je izuzetno čist i uredan kao neka linearna evolucija stila Akire Torijame:
A čisto kontrasta radi, evo nečeg iz šezdesetih. Shotaro Ishinomori je jedan od generacije mangaka koji su medijum praktično definisali u savremenoj formi u kojoj ga danas poznajemo, recimo mlađi je deset godina od Tezuke ali je umro godinu ranije, a njegov serijal Cyborg 009 je imao dug i plodan legat sa izlaženjem od 1964. do 1981. godine i gomilama animiranih i radijskih adaptacija ali i filmovima od kojih je prvi snimljen još 1966. godine. Ove naslovne prosto isijavaju energiju koja je inspirisala mnoge:
Afro Samurai je nama prilično poznat IP najpre po animiranom filmu urađenom 2009. godine u japansko-američkoj koprodukciji koja je imala solidan budžet, Semjuela El Džeksona i Lusi Lju u vojs kastu i saundtrak koji je uradio lično RZA. Tad je negde i nastala dosta slaba igra za Xbox 360 i, generalno, Afro Samurai je imao doseg na Zapadu i izvan te neke uobčajene weeb ekipe. Sama manga je zapravo bila dōjinshi, njen autor Takahashi Okazaki je nju radio amaterski i sam publikovao, oslanjajući se na svoju ljubav ka afroameričkoj muzici i kulturi ali je doživeo da postane profi i sagradi malu imperiju. Ove naslovne iz kolekcija koje je radio Tor/ Seven Seas (prvo američko izdanje) demonstriraju Okazakijev karakteristični stil sa puno tonalnih prelaza i obilnim korišćenjem tuša:
7 Billion Needles je manga Nobuakija Tadanoa, a kome je ovo i najpoznatiji rad. Inspirisan prvim naučnofantastičnim romanom Hala Clementa, Needle iz 1950. godine a Mića i stariji među nama će vam već reći da je od ovoga nastao čitav serijal koji je Clement godinama i decenijama eksploatisao, 7 Billion Needles je priča o invaziji vanzemaljaca na milu nam planetu, pripovedana iz zanimljive perspektive. Naslovnice japanskih kolekcija trenutno nemam pri ruci u pristojnim rezolucijama, ali naslovnice američkih kolekcija, koje je radio Peter Mendlesund kombinujući kadrove iz stripa su meni sjajne:
Za kraj da podsetimo da mange rade i žene. Kazue Kato je postigla priličan uspeh svojom mangom Blue Exorcist čiji je zaplet... pa, ne mogu da napišem ništa efektnije od ovog fenomenalnog sažetka na wikipediji: "The story revolves around Rin Okumura, a teenager who discovers he and his twin brother Yukio are the sons of Satan born from a human woman, and he is the inheritor of Satan's powers. When Satan kills their guardian, Rin enrolls at True Cross Academy to become an exorcist under Yukio's tutelage in order to defeat his father. "
Dakle, praktično Hari Poter sa uzijima? Ne baš, ali sviđa mi se kako razmišljate!!!!!!
